تاریخچه شرکت FAW؛ اولین خودروساز بزرگ چین

برند فاو (FAW) به عنوان نخستین خودروساز چین جایگاهی ویژه در تاریخ صنعت حمل‌ونقل این کشور دارد. این گروه صنعتی از ابتدای دهه ۱۹۵۰ مسیر رشد و توسعه خود را آغاز کرد و توانست با تولید اولین کامیون ملی، صنعت خودروهای تجاری چین را پایه‌گذاری کند. در این مقاله از پایه یک قصد داریم مروری جامع بر روند شکل‌گیری و تحولات تاریخی این برند داشته باشیم تا ببینیم چگونه فاو از یک کارخانه کوچک به یکی از بزرگ‌ترین تولیدکنندگان کامیون در جهان تبدیل شد.

فاو تنها یک تولیدکننده کامیون نیست؛ بلکه نماد آغاز صنعتی‌سازی نوین چین در حوزه حمل‌ونقل محسوب می‌شود. از نخستین کامیون جیفانگ تا سری‌های مدرن J6 و J7، این برند توانسته است خود را به عنوان پیشتاز بازار داخلی و یک بازیگر بین‌المللی تثبیت کند. روندی که از دهه ۱۹۵۰ آغاز شد، امروزه با ورود به حوزه کامیون‌ برقی و فناوری‌های هوشمند ادامه یافته است. در ادامه تاریخچه FAW را مرحله به مرحله بررسی خواهیم کرد.

تأسیس گروه فاو و تولید اولین کامیون جیفانگ

گروه خودروسازی فاو در سال ۱۹۵۳ میلادی تأسیس شد و به‌عنوان نخستین کارخانه خودروسازی چین شناخته می‌شود. این شرکت در چارچوب نخستین برنامه پنج ‌ساله دولت چین و با همکاری اتحاد جماهیر شوروی شکل گرفت. در آن زمان، هدف اصلی دولت ایجاد یک صنعت خودکفای حمل‌ونقل بود تا بتواند نیازهای داخلی به خودروهای تجاری و نظامی را برطرف کند.

با کمک مهندسان شوروی، کارخانه اصلی در شهر چانگ‌چون ساخته شد و زیرساخت‌های تولید کامیون‌های سنگین فراهم گردید. این نقطه آغاز تاریخی نه‌تنها برای فاو بلکه برای کل صنعت خودروسازی چین محسوب می‌شود. پس از سه سال آماده‌سازی و آموزش نیروهای متخصص، در سال ۱۹۵۶ نخستین کامیون ملی چین با نام جیفانگ CA-10 از خط تولید فاو خارج شد.

این کامیون چهار تنی، بر پایه مدل معروف ZIS-150 شوروی طراحی شده بود و از یک موتور شش سیلندر خطی با حجم ۵٫۶ لیتر و توان ۹۰ اسب ‌بخار بهره می‌برد. کامیون جیفانگ به معنای «رهایی یا آزادی»، نه‌تنها وسیله‌ای برای حمل بار بود بلکه نمادی از استقلال صنعتی چین به شمار می‌رفت. این کامیون در مدت سه دهه تولید مداوم، به تعداد بیش از ۱٫۲۸ میلیون دستگاه ساخته شد و ستون فقرات ناوگان حمل‌ونقل کشور را تشکیل داد.

تولید کامیون جیفانگ CA-10، سرآغاز دوران تازه‌ای در حمل‌ونقل جاده‌ای چین بود. این کامیون در پروژه‌های عمرانی، کشاورزی و بخش نظامی کاربرد گسترده‌ای پیدا کرد و اعتماد به نفس ملی را در زمینه ساخت خودروهای سنگین تقویت نمود. موفقیت این مدل باعث شد فاو به‌عنوان مرکز اصلی طراحی و ساخت کامیون در چین شناخته شود و مسیر توسعه محصولات بعدی را هموار سازد. افزون بر کامیون، فاو در همان دهه نخست فعالیت، نخستین خودروی سواری لوکس با برند هونگ‌چی را نیز تولید کرد، اما تمرکز اصلی همچنان بر کامیون‌های تجاری باقی ماند. این مرحله نخستین گام در تاریخچه FAW بود که جایگاه ویژه‌ای در صنعت جهانی برای آن رقم زد.

گسترش خطوط تولید در دهه‌های ۱۹۶۰ و ۱۹۷۰

با ورود به دهه ۱۹۶۰، گروه فاو مسیر توسعه خود را با جدیت بیشتری ادامه داد. در این دوران، چین به سرعت به سمت صنعتی‌سازی حرکت می‌کرد و نیاز به کامیون‌های باری در بخش‌های کشاورزی، عمرانی و نظامی افزایش یافته بود. فاو علاوه بر ادامه تولید کامیون جیفانگ CA-10، ظرفیت کارخانه چانگ‌چون را گسترش داد و خطوط جدیدی برای تولید مدل‌های متنوع‌تر ایجاد کرد. این اقدام، امکان پاسخگویی به تقاضای روزافزون کشور را فراهم کرد و جایگاه فاو را به‌عنوان تأمین‌کننده اصلی ناوگان حمل‌ونقل تثبیت نمود.

دهه ۱۹۶۰ همچنین شاهد تحولات سیاسی و اقتصادی مهمی بود که بر صنعت خودرو چین تأثیر گذاشت. با سرد شدن روابط میان چین و اتحاد جماهیر شوروی، فاو ناگزیر شد بیش از گذشته بر توان داخلی خود تکیه کند. این وضعیت فرصتی فراهم آورد تا مهندسان چینی مهارت‌های طراحی، تولید و تعمیرات را ارتقا دهند.

نتیجه آن بود که تا پایان دهه ۱۹۷۰، صدها هزار کامیون جیفانگ تولید شد و به واحدهای صنعتی، پروژه‌های عمرانی و ارتش چین تحویل داده شد. این کامیون‌ها به دلیل دوام بالا و سادگی تعمیرات، محبوبیت زیادی بین رانندگان و مدیران ناوگان پیدا کردند.

در این دوران، فاو علاوه بر تولید کامیون، به‌عنوان یک مرکز آموزشی نیز عمل می‌کرد. بسیاری از مدیران و مهندسان صنعت خودرو چین در این شرکت پرورش یافتند و بعدها نقش مهمی در توسعه سایر خودروسازی‌های کشور ایفا کردند. حتی در تأسیس دومین خودروساز بزرگ چین، یعنی دانگ‌فنگ، کارشناسان فاو نقشی کلیدی بر عهده داشتند. به این ترتیب، دهه‌های ۶۰ و ۷۰ میلادی برای فاو دوره‌ای بود که نه‌تنها ظرفیت تولید افزایش یافت، بلکه این برند پایه‌های رهبری صنعت خودروی تجاری چین را نیز مستحکم ساخت.

تحول در دهه ۱۹۸۰ و آغاز صادرات سازمان‌یافته

دهه ۱۹۸۰ نقطه عطفی در تاریخچه FAW بود. کامیون جیفانگ CA-10 پس از حدود ۳۰ سال تولید، دیگر پاسخگوی نیازهای روز نبود و ضرورت نوسازی ناوگان به شدت احساس می‌شد. در همین دوره و همزمان با سیاست‌های اصلاحات اقتصادی چین، پروژه طراحی نسل دوم کامیون‌های جیفانگ آغاز شد. نتیجه این تلاش‌ها کامیون جیفانگ CA-141 بود که در سال ۱۹۸۷ وارد خط تولید شد. این مدل ۸ تنی با طراحی بهبودیافته و توانایی بیشتر، جایگزینی شایسته برای CA-10 محسوب می‌شد و آغازگر دورانی تازه در تولیدات فاو بود.

یکی دیگر از دستاوردهای مهم دهه ۱۹۸۰، ورود جدی فاو به بازارهای خارجی بود. هرچند اولین صادرات این برند به‌طور نمادین در سال ۱۹۵۷ با فروش چند کامیون به اردن انجام شده بود، اما در سال ۱۹۸۴ واحد رسمی صادرات و واردات فاو تأسیس شد.

از این تاریخ، صادرات کامیون‌های فاو به کشورهای آسیایی و آفریقایی با برنامه‌ریزی دقیق و سازمان‌یافته آغاز شد. این حرکت نشان داد که فاو دیگر تنها یک تولیدکننده داخلی نیست، بلکه اهداف بین‌المللی را نیز دنبال می‌کند. دهه ۱۹۸۰ همچنین شاهد رشد چشمگیر تولید فاو بود. در سال ۱۹۸۳، این شرکت تولید یک‌میلیونمین کامیون خود را جشن گرفت؛ رویدادی که اهمیت عظیم فاو را در صنعت حمل‌ونقل چین نشان داد.

با ورود مدل‌های جدید، تقویت ظرفیت تولید و آغاز صادرات گسترده، فاو توانست خود را از یک خودروساز ملی به یک برند در حال جهانی‌شدن تبدیل کند. این دوره در واقع سکوی پرتابی بود که مسیر رشد بین‌المللی فاو را هموار ساخت و نام جیفانگ را به فراتر از مرزهای چین معرفی کرد.

مشارکت‌های بین‌المللی و تنوع محصولات در دهه ۱۹۹۰

دهه ۱۹۹۰ را می‌توان دوره‌ای دانست که فاو مسیر تازه‌ای در همکاری‌های جهانی و ارتقای فناوری در پیش گرفت. این شرکت در سال ۱۹۹۲ نام خود را به‌طور رسمی از «کارخانه اول خودروسازی» به گروه فاو (FAW Group) تغییر داد و با این تحول، استراتژی جدیدی برای توسعه با مشارکت شرکت‌های خارجی تدوین کرد.

یکی از مهم‌ترین اقدامات این دهه، امضای قرارداد همکاری با فولکس‌واگن آلمان در سال ۱۹۹۰ بود. این جوینت‌ونچر زمینه تولید خودروهای سواری تحت برند فولکس‌واگن در چین را فراهم کرد و انتقال فناوری آن تأثیر مستقیمی بر کیفیت و استانداردهای تولید کامیون‌های فاو گذاشت.

فاو در این دهه تنها به همکاری با فولکس‌واگن بسنده نکرد. قراردادهای فنی با آئودی و مذاکرات با شرکت‌های ژاپنی نیز از جمله اقدامات این دوره بود. اگرچه بیشتر این مشارکت‌ها در زمینه خودروهای سواری بود، اما تجربه‌ها و دانش منتقل‌شده به بخش کامیون‌سازی فاو نیز راه یافت.

در همین زمان، محصولات تجاری این شرکت متحول شدند. نسل سوم کامیون‌های جیفانگ با موتورهای دیزل بهینه‌شده وارد بازار شد و در میانه دهه ۹۰ تولید کامیون‌های ۶ تنی آغاز گردید. چند سال بعد، کامیون‌های ۹ و ۱۶ تنی نیز به خطوط تولید افزوده شدند تا سبد محصولات فاو تنوع بیشتری پیدا کند.

از منظر صادرات نیز فاو در این دهه جایگاه خود را تقویت کرد. تا اواخر دهه ۹۰ میلادی کامیون‌های این شرکت به بیش از ۷۰ کشور جهان صادر می‌شدند. این حضور پررنگ در بازارهای خارجی، علاوه بر افزایش درآمد، به شناخته‌شدن نام جیفانگ در آسیا، آفریقا و حتی برخی کشورهای اروپایی کمک کرد. در مجموع، دهه ۱۹۹۰ برای فاو دوره‌ای بود که مسیر جهانی‌شدن و رقابت با برندهای بین‌المللی در آن آغاز شد و پایه‌های توسعه دهه‌های بعدی بنا گذاشته شد.

جهش بزرگ در دهه ۲۰۰۰؛ تولد سری J6 و نوسازی سازمانی

دهه ۲۰۰۰ میلادی را باید دوران نوسازی ساختاری و ارتقای چشمگیر محصولات فاو دانست. در این دوره، کامیون شماره سه ‌میلیون این برند از خط تولید خارج شد و نشان داد فاو دیگر یک سازنده منطقه‌ای نیست، بلکه به یکی از غول‌های جهانی کامیون تبدیل شده است. در سال ۲۰۰۲، نسل چهارم کامیون‌های سنگین با نام J4 معرفی شد، اما نقطه اوج این دهه رونمایی از سری مدرن جیفانگ J6 در سال ۲۰۰۷ بود. این کامیون با طراحی به‌روز، موتورهای پرقدرت یورو۳ و یورو۴ و امکاناتی چون ترمزهای پیشرفته و کابین راحت، تحولی بزرگ در صنعت کامیون‌سازی چین به وجود آورد.

تأسیس شرکت FAW Jiefang Automotive Co. Ltd. در سال ۲۰۰۳ نیز یکی از رویدادهای مهم این دوره بود. این اقدام، برند جیفانگ را به‌عنوان زیرمجموعه تخصصی کامیون‌سازی فاو تثبیت کرد و تمرکز بیشتری بر توسعه کامیون‌های سنگین ایجاد نمود. در همین سال‌ها، پایگاه‌های تولید جدیدی نیز در چین احداث شدند تا پاسخگوی تقاضای فزاینده بازار داخلی و صادراتی باشند.

سری J6 نه‌تنها در بازار داخلی چین رکورد فروش را شکست، بلکه جایگاه فاو را به‌عنوان بزرگ‌ترین تولیدکننده کامیون سنگین این کشور تثبیت کرد. در سال ۲۰۱۰، فروش کامیون‌های تجاری فاو به بیش از ۲۰۰ هزار دستگاه رسید و برند جیفانگ عنوان پرفروش‌ترین کامیون چین را به خود اختصاص داد. این دستاوردها نشان داد که دهه ۲۰۰۰ دوره‌ای استثنایی برای فاو بود؛ دوره‌ای که طی آن این شرکت از یک تولیدکننده سنتی به یک برند مدرن و پیشتاز جهانی تبدیل شد.

نوآوری‌های فناورانه و معرفی سری J7 در دهه ۲۰۱۰

دهه ۲۰۱۰ برای فاو دهه‌ای سرنوشت‌ساز بود که در آن نوآوری‌های فناورانه و معرفی سری جدید کامیون‌های جیفانگ J7 مسیر آینده این برند را مشخص کرد. در سال ۲۰۱۸، فاو از نسل هفتم کامیون‌های سنگین خود با نام J7 رونمایی کرد؛ مدلی که به‌عنوان پیشرفته‌ترین کامیون چین معرفی شد.

این کامیون با بهره‌گیری از موتورهای قدرتمند با استاندارد آلایندگی یورو۵ و یورو۶، گیربکس‌های هوشمند و سیستم‌های ایمنی مدرن مانند ترمز اضطراری خودکار و کروزکنترل تطبیقی، استانداردی جدید در بازار چین ایجاد کرد. طراحی به‌روز کابین و راحتی رانندگی نیز باعث شد استقبال رانندگان و شرکت‌های حمل‌ونقل از J7 بسیار بالا باشد.

یکی از نقاط عطف این دهه، دستیابی فاو به رکوردهای تولید بود. در همان سال معرفی J7، خط تولید این شرکت موفق شد به رکورد ۷ میلیون کامیون تولیدشده برسد. تنها سه سال بعد، در سال ۲۰۲۱، این رقم به هشت میلیون دستگاه رسید که نشان‌دهنده سرعت بالای تولید و تقاضای گسترده برای محصولات فاو بود. این موفقیت‌ها جایگاه فاو را نه‌تنها در بازار داخلی چین بلکه در عرصه بین‌المللی نیز تثبیت کرد.

همزمان با ارتقای کیفیت محصولات، فاو گسترش حضور جهانی خود را نیز شتاب داد. این شرکت در دهه ۲۰۱۰ خطوط مونتاژ و تولید محلی در کشورهایی مانند آفریقای جنوبی، پاکستان و ویتنام راه‌اندازی کرد. چنین اقداماتی موجب شد هزینه تولید کاهش یابد و دسترسی مشتریان خارجی به محصولات فاو آسان‌تر شود. دهه ۲۰۱۰ عملاً فاو را از یک برند صادراتی به یک بازیگر چندملیتی تبدیل کرد که با تولید محلی و شبکه گسترده نمایندگی‌ها، جایگاه قدرتمندی در بازار جهانی کامیون پیدا کرد.

حرکت فاو به سمت کامیون‌های برقی و انرژی نو

از سال‌های پایانی دهه ۲۰۱۰، فاو تمرکز خود را بر توسعه کامیون‌های برقی و انرژی نو قرار داد تا با روند جهانی کاهش آلایندگی و استفاده از سوخت‌های پاک همگام شود. در سال ۲۰۱۸ برنامه‌ای رسمی برای تولید سالانه ۱۰۰ هزار دستگاه خودروی تجاری برقی تا سال ۲۰۲۵ تدوین شد.

در همین راستا، کامیون‌های سبک برقی برای توزیع شهری و نمونه‌های کشنده الکتریکی برای حمل‌ونقل بین‌شهری معرفی شدند. این محصولات علاوه بر کاهش آلایندگی، هزینه سوخت را برای رانندگان و مدیران ناوگان کاهش می‌دهند و در بازار چین با استقبال فزاینده مواجه شده‌اند.

رشد فروش کامیون‌های برقی فاو به‌ویژه در سال‌های ۲۰۲۳ و ۲۰۲۴ چشمگیر بود؛ به‌طوری که میزان فروش این محصولات در سال ۲۰۲۴ نسبت به سال قبل تقریباً دو برابر شد. این روند نشان می‌دهد که فاو توانسته سهم قابل‌توجهی از بازار خودروهای تجاری پاک را در اختیار بگیرد. ورود به حوزه فناوری‌های نو مانند اتصال‌پذیری 5G و سامانه‌های نیمه‌خودران نیز مکمل این مسیر تحول‌آفرین است.

افزون بر تولید داخلی، فاو برنامه‌های گسترده‌ای برای عرضه کامیون‌های برقی در بازارهای خارجی دارد. احداث کارخانه مونتاژ کامیون در عربستان سعودی و پروژه تولید کامیون‌های برقی در ازبکستان بخشی از استراتژی این شرکت برای تسلط بر بازار خاورمیانه و آسیای میانه است. این اقدامات نشان می‌دهد که فاو قصد دارد نه‌تنها در چین، بلکه در سطح جهانی نیز به پیشگام صنعت کامیون‌های برقی تبدیل شود و جایگاه خود را در آینده حمل‌ونقل پایدار تثبیت کند.

تاریخ فاو در ایران؛ از همکاری با گروه بهمن تا کامیونت‌ها و کشنده‌های J6

حضور برند فاو در ایران به اوایل دهه ۱۳۹۰ خورشیدی بازمی‌گردد؛ زمانی که با تشدید تحریم‌ها و خروج برخی شرکای اروپایی، بازار ایران فرصت مناسبی برای خودروسازان چینی شد. نمایندگی رسمی فاو در ایران را گروه بهمن بر عهده گرفت و از طریق زیرمجموعه خود، یعنی سیبا ‌موتور، وارد حوزه خودروهای تجاری شد. نخستین کامیون‌های مونتاژ داخل در سال ۱۳۹۲ روانه بازار شدند و این اتفاق سرآغاز حضور جدی فاو در کشور بود.

اولین محصول عرضه‌شده توسط سیبا ‌موتور، کشنده تک‌محور FAW J6 بود که با موتور ۴۲۰ اسب ‌بخار و امکانات مناسب توانست توجه رانندگان و شرکت‌های حمل‌ونقل ایرانی را جلب کند. در ادامه نسخه دومحور J6 و همچنین کامیونت‌ ۶ تن فاو نیز به خط تولید اضافه شدند. این مدل‌ها به دلیل قیمت رقابتی و دسترسی بهتر به خدمات پس از فروش، به‌ویژه در سال‌هایی که واردات کامیون‌های اروپایی محدود بود، جایگاه ویژه‌ای در بازار پیدا کردند.

در سال‌های بعد، قراردادهای متعددی برای تأمین کامیون‌های فاو به پروژه‌های عمرانی و شرکت‌های بزرگ لجستیکی کشور امضا شد. کامیون‌های فاو به‌ویژه کشنده J6 به دلیل مصرف سوخت بهینه، استهلاک پایین‌تر نسبت به برخی رقبا و شبکه گسترده خدمات سیبا‌موتور توانستند اعتماد بخشی از رانندگان و مدیران ناوگان را جلب کنند. به این ترتیب، تاریخ فاو در ایران نشان می‌دهد که این برند توانسته در کنار رقبای چینی دیگر مانند دانگ‌فنگ و شاکمن، سهم مناسبی از بازار ایران را در اختیار بگیرد و جایگاه خود را تثبیت کند.

جایگاه کنونی و آینده برند فاو در بازار جهانی کامیون

امروز فاو یکی از سه غول صنعت کامیون‌سازی چین و از بازیگران مطرح جهانی محسوب می‌شود. این شرکت در سال‌های اخیر همواره رتبه اول یا دوم فروش کامیون‌های سنگین در چین را به خود اختصاص داده است. در سال ۲۰۲۴، بیش از ۲۱۴ هزار دستگاه کامیون سنگین و متوسط توسط فاو به فروش رسید که بخش عمده‌ای از آن مربوط به سری‌های J6 و J7 بود. مجموع تولیدات کامیون فاو نیز از مرز ۸ میلیون دستگاه گذشته است؛ رقمی که جایگاه این شرکت را در رده برترین‌های جهان تثبیت می‌کند.

در حوزه صادرات، فاو طی پنج سال اخیر رشد چشمگیری داشته و تنها در سال ۲۰۲۴ بیش از ۵۷ هزار دستگاه کامیون به خارج از چین صادر کرده است. بازارهای هدف این شرکت شامل خاورمیانه، آفریقا، آسیای میانه و آمریکای لاتین هستند. حضور فعال در کشورهایی مانند عربستان سعودی و ازبکستان و راه‌اندازی مراکز مونتاژ محلی نشان می‌دهد فاو استراتژی بلندمدتی برای حضور در بازارهای بین‌المللی دارد. این اقدامات بخشی از برنامه «Sprint 2030» است که هدف آن فروش سالانه نیم میلیون دستگاه کامیون تا سال ۲۰۳۰، با سهم ۳۶ درصدی از بازارهای خارجی است. آینده فاو به‌طور مستقیم با نوآوری در کامیون‌های برقی، فناوری‌های خودران و هوشمندسازی گره خورده است. این برند با سابقه‌ای بیش از هفت دهه، امروز در مسیر تبدیل‌شدن به یک خودروساز چندملیتی پیشرو حرکت می‌کند.

چشم‌انداز مدیران فاو دستیابی به عنوان نخستین برند صدساله صنعت خودروی چین است؛ هدفی که با تکیه بر ظرفیت عظیم بازار داخلی و استراتژی تهاجمی جهانی، دستیابی به آن دور از انتظار نیست. برای رانندگان، مدیران ناوگان و فعالان حوزه حمل‌ونقل، این بدان معناست که کامیون‌های فاو در سال‌های آینده بیش از پیش در جاده‌های جهان حضور خواهند داشت.

جمع‌بندی و چشم‌انداز آینده فاو

نگاهی به تاریخچه FAW نشان می‌دهد این برند از یک کارخانه نوپا در دهه ۱۹۵۰ به یکی از بزرگ‌ترین تولیدکنندگان کامیون در جهان تبدیل شده است. نقطه آغاز این مسیر با تولید کامیون جیفانگ CA-10 بود که نه‌تنها ستون فقرات حمل‌ونقل جاده‌ای چین را شکل داد، بلکه آغازگر خودکفایی صنعتی در این کشور محسوب می‌شد. طی هفت دهه بعد، فاو با عبور از دوره‌های مهمی چون توسعه در دهه‌های ۶۰ و ۷۰، نوسازی در دهه ۸۰، همکاری‌های بین‌المللی در دهه ۹۰، جهش بزرگ در دهه ۲۰۰۰ و ورود به عرصه کامیون‌های مدرن در دهه ۲۰۱۰ توانست جایگاه خود را تثبیت کند.

تجربه فاو نشان می‌دهد که ترکیب هوشمندانه‌ای از نوآوری داخلی، مشارکت خارجی و پاسخگویی به نیاز بازار می‌تواند یک برند ملی را به سطح جهانی برساند. ورود کامیون‌های سری J6 و J7 با فناوری‌های روز و طراحی مدرن، نشان‌دهنده انعطاف و توان بالای این شرکت در رقابت با بزرگان اروپایی و آمریکایی است. همچنین حرکت به سمت کامیون‌های برقی و هوشمند، فاو را در مسیر آینده صنعت حمل‌ونقل جهانی قرار داده است؛ آینده‌ای که در آن کاهش آلایندگی و بهره‌گیری از فناوری‌های خودران نقش اصلی را ایفا خواهند کرد.

برای بازار ایران نیز تاریخ فاو اهمیت ویژه‌ای دارد. همکاری با گروه بهمن و عرضه مدل‌هایی مانند کشنده J6، فاو را به یکی از گزینه‌های اصلی ناوگان حمل‌ونقل داخلی بدل کرده است. اگرچه رقابت با برندهای اروپایی و چینی دیگر ادامه دارد، اما فاو توانسته جایگاه خود را با شبکه خدمات و قیمت رقابتی تثبیت کند. با توجه به برنامه‌های توسعه جهانی و استراتژی «Sprint 2030»، چشم‌انداز روشنی پیش روی این برند قرار دارد. می‌توان گفت فاو اکنون نه‌تنها گذشته‌ای پرافتخار دارد، بلکه آینده‌ای بلندپروازانه نیز در انتظار آن است.